Twee keer oud en nieuw in een maand

Het heeft eventjes geduurd maar ik heb weer een verslag afgekregen. Ik heb inmiddels Zuid-Amerika verlaten en zit nu in Azië.

Na mijn vorige verslag geschreven te hebben ben ik naar La Paz gegaan in Bolivia. In La Paz heb ik de kerst doorgebracht. Op kerstavond had ik in het hostel waar ik verbleef een kerstdiner. Op eerste kerstdag ben ik door de stad gelopen en de hoogtepunten van La Paz bekeken. En tweede kerstdag, die trouwens niet bestaat in Bolivia, heb ik gemountainbiket. Dit mountainbiken was op de gevaarlijkste weg ter wereld. Op deze weg zijn namelijk de meesten dodelijke ongevallen geweest. Nu is het de laatste jaren wel behoorlijk afgenomen, want er is een nieuwe weg aangelegd. De meeste auto's maken dus gebruik van deze nieuwe weg, en de oude weg is nu vooral een toeristische attractie geworden. Met een busje werden we naar 3500 meter hoogte gebracht vanwaar we met de mountainbike naar beneden gingen. Er hoefden dus weinig getrapt te worden, het was voornamelijk remmen en sturen langs de diepe afgronden.

Vanuit La Paz heb ik de nachtbus naar Uyuni genomen. Vanuit Uyuni had ik een tour met nog vijf anderen door het zuiden van Bolivia. Met een jeep hebben we drie dagen rondgereden door dit geweldige gebied. De eerste dag was voornamelijk door de zoutvlakte van Uyuni. Deze zoutvlakte is meer dan 10.000 vierkante kilometer groot. Een bijzonder natuurverschijnsel. De tweede en derde dag gingen weer door hele andere landschappen, maar allemaal even mooi. Het was een afwisseling van gekleurde meren, meren vol met flamingo's, vulkanen, woestijn, rotsformaties en geisers. Qua natuur moet dit toch wel een van de mooiste plekken op aarde zijn. Wat ik tot nu toe heb gezien is dat het zeker. Na Uyuni ben ik weer met de nachtbus naar Sucre gegaan. Ik ben eerlijk gezegd niet echt fan van bussen die in de nacht rijden, maar in Bolivia had ik helaas geen andere keuze. Deze bussen zijn vooral vervelend wanneer ze rond 4.00 a 5.00 uur in de ochtend aankomen. Je kunt al niet comfortabel slapen en dan moet je ook nog vroeg opstaan. Je arriveert in het donker in een stad die nog slaapt. Dit was dus ook het geval in Sucre, ik kwam daar om half 5 in de ochtend aan. Omdat het die avond oud en nieuw was, heb ik die ochtend in Sucre voornamelijk geslapen zodat ik 's avonds tenminste fit was. 's Avonds hebben we met een groepje van zeven personen het oud op nieuw gevierd. Deze zeven personen kwamen allemaal uit Europa, maar wel uit zes verschillende landen. Om 21.00 uur zochten we een kroeg op om daar tot vroeg in de ochtend te blijven. Van 23.30 uur tot 0.30 uur hebben we op het hoofdplein van Sucre doorgebracht. Rond de jaarwisseling werd daar champagne gedronken en vuurwerk afgestoken, hetzelfde dus als in Nederland. Op dat plein waren we met z'n zevenen wel een soort attractie, veel Bolivianen wilden op de foto met ons. De volgende dag ben ik door Sucre gelopen en heb de highlights van Sucre op de foto gezet. Sucre is een mooie plaats, vol met witte gebouwen.

De volgende plaats in Bolivia die ik heb bezocht was Potosi. Potosi is de hoogst gelegen stad ter wereld(4090 meter), maar staat vooral bekent om zijn zilvermijn. Deze zilvermijn is enkele honderden jaren geleden ontdekt, maar er wordt hier nog steeds zilver gewonnen. Met een tour zijn de zilvermijnen te bezoeken, en dat heb ik ook een dag gedaan. Voor mensen met astma of claustrofobie is deze tour waarschijnlijk niet geschikt. Er hangt behoorlijk wat stof namelijk, en ook omdat deze stad zo hoog ligt ben je redelijk vaak naar adem aan het happen. Ook moet je door nogal smalle gangetjes kruipen. Maar het is wel bijzonder om te zien op wat voor een primitieve manier het zilver nu nog wordt gewonnen.

Na Potosi bezocht te hebben moest ik weer terug naar Peru, ik had namelijk over vier dagen een vlucht vanuit Lima. Potosi ligt een eind van Lima vandaan dus dat was behoorlijk wat uren in de bus zitten. Na 25 uur kwam de bus uiteindelijk op mijn bestemming aan, dat was Arequipa. In Arequipa ben ik twee dagen geweest waarin ik de stad heb bekeken. Ik zag Arequipa meer als een tussenstop op weg naar Lima, maar eigenlijk was dit een hele mooie stad waar genoeg te doen en te zien was. Vanuit Arequipa was het weer 16 uur in de bus zitten om uiteindelijk aan te komen in Lima. In Lima kon ik bij een vriendin blijven slapen die ik heb leren kennen in Oxford. Haar ouders brachten mij de volgende ochtend ook nog naar het vliegveld, wat een service.

Vanuit Lima had ik een vliegreis voor de boeg waar ik toch wel een beetje tegen op zag. Deze reis ging namelijk als volgt. Vanuit Lima had ik een vlucht van vier en een half uur naar San Salvador, waar ik vervolgens vijf uur moest wachten op een vlucht van vijf uur naar Los Angeles. In Los Angeles kwam ik om 24.00 uur aan. Voordat ik mijn bagage had en door de douane was, was het inmiddels al 1.30 uur en om 8.00 uur had ik de volgende vlucht weer te halen. Op het vliegveld in Los Angeles heb ik dus een stuk tapijt opgezocht en proberen te slapen, maar rond 3.00 uur was het al weer zo druk op het vliegveld dat slapen er niet inzat. Om 8.00 uur had ik een vlucht van anderhalf uur naar San Francisco, daar moest ik weer twee uur wachten op een vlucht van twaalf uur naar Beijing. In Beijing moest ik ook weer twee uur wachten om vervolgens na drie en een half uur aan te komen op mijn eindbestemming, dat was Hong Kong. Je kunt je voorstellen dat dit een behoorlijk vermoeiende reis was.

Het was eigenlijk mijn bedoeling om te beginnen met mijn reis door China in Beijing, maar omdat ik in Nederland geen visum voor China had weten te bemachtigen is het Hong Kong geworden. Voor Hong Kong heb je namelijk geen visum nodig en hier kun je een visum voor China krijgen. Mijn eerste ochtend in Hong Kong heb ik dit dus geregeld. Zo moeilijk als ze deden in Nederland voor het Chinese visum zo makkelijk was het in Hong Kong. In Nederland moest ik alles van te voren vast hebben gelegd om het visum te krijgen, dus alle overnachtingen en alle transporttickets moest van te voren worden geboekt. In Hong Kong was het alleen een formuliertje invullen met wat gegevens en dat was het. Het enige was, dat ik wel vier dagen moest wachten tot ik mijn paspoort terug kreeg. Maar vijf dagen in Hong Kong is nu niet zo heel erg. Hong Kong is namelijk een behoorlijk indrukwekkende stad. Deze hele stad staat vol met flats en wolkenkrabbers. Het was dus niet zo moeilijk hier vijf dagen vol te maken. Ik heb mijn dagen in Hong Kong gevuld met bezoeken aan: de hoogste gebouwen van Hong Kong, een heuvel waar vanuit je een mooi uitzicht hebt over de stad, de bioscoop, een museum, een tempel en een dag ben ik naar een eiland van Hong Kong gegaan waar boven op een heuvel een groot Boeddha beeld stond. Maar het mooiste van Hong Kong is gewoon door de stad te lopen.

Nadat ik mijn paspoort weer terug had heb ik meteen de boot gepakt naar mijn volgende bestemming, dit was Macau. Macau is net zoals Hong Kong een zelfstandig land, maar hoort wel bij de republiek van China. Macau is de plek waar rijke Chinezen hun geld verbrassen. In Macau staan namelijk enkele van de grootste Casino's ter wereld. Deze casino's zijn gevestigd in enkele mega ressorts. In deze ressorts bevinden zich restaurants, theaters, hotels, winkels en dus casino's. In het hostel waar ik verbleef kreeg ik te horen dat in een van deze mega ressorts een show wordt opgevoerd die absoluut de moeite waard is. Mijn eerste avond in Macau ben ik naar deze show geweest. En ik moet zeggen deze show was echt geweldig. Het podium alleen al was bijzonder, dit podium kon in enkele secondes namelijk van een gewoon podium veranderen in een zwembad. Zo haalden het ene moment enkele motorrijders diverse stunts uit en een tijdje later sprongen schoonspringers vanaf grote hoogte in een zwembad. Mijn overige tijd in Macau heb ik voornamelijk besteed om enkele van deze mega ressorts te bezoeken, maar ook heb ik het oude stadsdeel bezocht en de Macau Tower (een uitkijktoren van 330 meter). Zowel Hong Kong als Macau waren mooie landen/steden om te verblijven, maar voor mijn reisbudget waren ze niet al te gunstig.

Na Macau ben ik de grens overgegaan naar China, naar de plaats Shenzhen. In Shenzhen verbleef ik in een hostel waar ik de enige buitenlander was, de andere reizigers kwamen allemaal uit China. In Shenzhen ben ik een dag en twee nachten gebleven. In deze dag ben ik naar de top van het hoogste gebouw van Shenzhen gegaan en heb een soort pretpark bezocht. In dit park staan alle bekende gebouwen van de wereld op schaal nagemaakt. Ook Nederland kwam in dit park voor, namelijk een drietal molens. Vanuit Shenzhen had ik een bus naar Yangshuo. Dit was wel een vreemde busrit. De buschauffeur vond blijkbaar de bus niet vol genoeg zitten en besloot dus om rondjes door Shenzhen te gaan rijden langs de verschillende bushaltes tot de bus volzat. Dit rondjes rijden heeft uiteindelijk 5 uur geduurd. Vervolgens zegt die buschauffeur doodleuk dat het inmiddels al zo laat is dat hij niet gaat stoppen in Yangshuo, maar in een keer doorrijdt naar Guilin. Nu wou ik gelukkig Guilin toch wel bezoeken, maar toch een vreemde bedoeling. In plaats van Yangshuo werd het dus Guilin. In Guilin ben ik twee dagen gebleven. De eerste dag heb ik de stad bezocht en de tweede dag heb ik met een tour rijstvelden in de buurt bezocht. Deze tour was met een touringsbus vol mensen, maar toch was ik de enige buitenlander. De rijstvelden waren zeker de moeite waard om gezien te hebben, al denk ik wel dat wanneer je het in de zomer ziet, en alles groen is, het er wel iets mooier uitziet. Na Guilin ben ik terug gegaan naar de plaats die ik eigenlijk wou bezoeken, Yangshuo. Ook in Yangshuo ben ik twee dagen gebleven. In de plaatsen die ik tot nu toe heb bezocht kwamen de toeristen vooral uit China, in Yangshuo was dit niet het geval, deze plaats was vol westerlingen. Een behoorlijk toeristisch plaatsje dus. Het plaatsje opzich stelt eigenlijk niet veel voor, maar de omgeving er omheen is schitterend. Een dag heb ik een mountainbike gehuurd en door de omgeving heen gefietst.

Na Yangshuo ben ik naar Guangzhuo gegaan. In Guangzhuo woont iemand die ik heb leren kennen in Vietnam. Bij haar(Nana) kon ik blijven slapen. Ook Guangzhuo stond weer vol met hoogbouw, net zoals de meeste steden in China die ik tot nu toe heb bezocht. Zo staat er in Guangzhuo een uitkijktoren van 600 meter hoog. Ook deze heb ik bezocht, en nog wat andere highlights van Guangzhuo.

Op dit moment wordt in China het Chinees nieuwjaar gevierd. Wanneer het straks de 31st wordt begint er een nieuw Chinees jaar. De feestelijkheden voor dit festival beginnen al enkele dagen daarvoor. Zo'n drie dagen voor het oud en nieuw gaan alle Chinezen terug naar hun ouders. Tijdens deze dagen is het een behoorlijke chaos op de weg en met het openbaar vervoer. Het werd mij ook van alle kanten afgeraden om tijdens deze dagen te gaan reizen. Gelukkig kon ik met Nana mee, die een paar dagen voor het Chinees nieuwjaar ook naar haar ouders ging. Haar ouders wonen in de plaats Puning. Dus afgelopen dagen heb ik met een Chinees gezin dit Chinees festival gevierd. Tot nu toe bevalt me dit festival prima. Het is een beetje zoals kerst in Nederland, niet veel doen en veel eten en drinken. Ik ben benieuwd hoe vanavond gaat worden, waarschijnlijk nog meer eten, vuurwerk en dansende draken.